Witam wszystkich serdecznie.Nazywam sie Ewa,mój mąż Łukasz i oprócz
kociej gromadki mieszka z nami Michał(bratanek męża).Nasze życie
zmieniło się, gdy 2 lata temu od Andrzeja Wróbla dostaliśmy
Stefanka.Tak bardzo rozkochał nas w sobie,że
 nie minęło dużo czasu i postanowiłam
kupić mężowi na urodziny kolejną buremkę...Spędziłam wiele godzin
szukając w necie...aż pewnego dnia dodzwoniłam się do osoby, która od
samego początku wzbudziła we mnie ogromne
zaufanie:)usłyszałam-niebieska szylkretka.
Wieczorem dostałam zdjęcia i już wiedziałam, że to będzie
nasza BAJKA!
  
Tydzień póżniej byliśmy w w Kaliszu zobaczyć nasze
maleństwo...I nie tylko powiększyliśmy 
naszą kocią rodzinę,ale również
grono przyjaciół:)Od tamtego czasu nie ma dnia bez rozmowy z moją
kochaną Anią Staszewską!I nareszcie przyszedł ten długo oczekiwany 
dzień-Bajka przyjechała do
domku!Stefanek od pierwszej chwili zaakceptował maleństwo.A Bajka nie
miała problemu z zaaklimatyzowanie się u nas.Już pierwszej nocy spała w
naszym łóżku na poduszce:)I tak minęło kilka miesięcy.
Przyszedł marzec 2009 w Kaliszu 
oczekiwanie na poród Terry pięknej rudej buremki.Ania
wiedziała,że ja zawsze marzyłam o rudym kocie:)I nagle telefon:Terrusia
urodziła dla Was rudego chłopczyka!!!Cieszyłam się ale do pewnego
momentu...i nagle zorientowałam się,że przecież mój mąż 
cały czas mi powtarza,
że wystarczą 2 kotki...Aniu ratujjjj.W maju mąż wylatywał na
kilka dni do Irlandii:) obie wiedziałyśmy jak to załatwić...
gdy wrócił Bono był już u nas.
Powiedziałam Łukaszowi tylko: prezentów się nie
oddaje:)ale i tak myślę,że mój mężuś wiedział,że tak to sie
skończy...Kochamy wszystkie tak samo mocno,jednak zawsze powtarzamy z
Anią że RUDY to nie kolor to charaktet:) Aniu,Marku dziękujemy Wam
bardzo za zaufanie,za cierpliwość gdy zadaję miliony pytań i za
najważniejsze:za Wasze wielkie serducha i za bezcenną przyjażń.